Umbrië is een regio die verbonden is met religie en spiritualiteit. Met de komst van het christendom is het gebied het cruciale centrum geworden van grote heiligen, zoals San Francesco, Santa Chiara, San Valentino, Santa Scolastica en Santa Rita da Cascia. In de loop van de tijd is Umbrië de bakermat geworden van spirituele bewegingen, die hebben bijgedragen aan het bouwen van feestelijke plaatsen van groot belang.
In de stad Todi kunnen we de kathedraal van de Annunziata bewonderen, die deze vorm kreeg na de aardbeving van 1246. Onder de bewaard gebleven werken, op de tegengevel, bevindt zich een universeel oordeel uit de zestiende eeuw. van Ferraù di Faenza. Op 6 km van de stad staat het Heiligdom van de Barmhartige Liefde van Jezus, in 1982 bekroond met de titel Basiliek door paus Johannes Paulus II. Op 18 augustus 1951 kwam Moeder Speranza Alhama van Jezus zich vestigen.Ontworpen door de Madrid architect Giulio Lafuente, in 1965, betekende het dat het terugkerende element van het heiligdom water is, waardoor de zieken zich konden onderdompelen. Een voorbeeld van Umbrische Renaissance, is de tempel van Santa Maria della Consolazione, gebouwd tussen 1508 AD en 1607 AD
Gubbio herbergt de kerk van Francesco, door de architect Fra'Bevignante, het werd gebouwd waar de residentie van de familie Spadalonga, vrienden van Francesco die hem ontvingen toen hij het huis van zijn vader verliet, was gevestigd. In de 500e-eeuwse basiliek van Sant'Ubaldo, gerestaureerd in de XNUMXe eeuw, en waar de "Ceri" worden bewaard, evenals het lichaam van de patroonheilige van de stad.
Umbrië kan niet worden gezegd dat het bezocht wordt als u niet stopt in Assisi, de geboorteplaats van San Francesco en Santa Chiara. Om de basiliek van Santa Chiara te zien, waar het kruisbeeld staat dat tot San Francesco sprak in 1205. Oorspronkelijk werd het geplaatst in de kerk van San Damiano, waar de heilige zich voor zijn vader verborg; in de "cappannuccia van matten in een hoek van het huis", schreef hij de eerste versie van het "Canticle of the Creatures" en Santa Chiara uit 1212 AD beleefde haar monastieke ervaring en stichtte de orde van de Clarissen. De dag na de heiligverklaring van San Francesco, op 7 juli 1228, werd de eerste steen gelegd door paus Gregorius IX voor de bouw van de basiliek van San Francesco, een plaats die nu door Unesco wordt erkend als werelderfgoed. Ernaast ligt de Bosco di San Francesco, van de FAI met 64 hectare en 800 jaar geschiedenis. Niet ver van de basiliek bevindt zich de kerk van San Pietro waarvan de eerste documenten dateren uit de 1255e eeuw. waarvan het uiterlijk vandaag het resultaat is van een zware herstructurering van 1226 n.Chr. Veel andere Franciscaanse plaatsen bevinden zich ook buiten de muren, zoals de Eremo delle Carceri, waar St. Franciscus en zijn volgelingen zich terugtrokken in gebed en waar hij schreef "De regel van het leven in de kluizenaars "; terwijl we in Santa Maria degli Angeli de Porziuncola zullen vinden waar de heilige zijn toevlucht vond na het opgeven van zijn rijkdom en waar hij stierf in XNUMX.
De geboorteplaats van Sint-Benedictus en Scholastica is Norcia. De basiliek van San Benedetto, gebouwd tussen 1290 en 1338 op de reeds bestaande crypte, is een van de belangrijkste spirituele plaatsen in de regio. Vernoemd naar Sint-Benedictus, patroonheilige van Europa en vader van het westerse monnikendom.
Tot slot een bezoek aan het heiligdom van Santa Rita, een gebouw geboren in de twintigste eeuw. waarbinnen de stoffelijke resten van de heilige worden bewaard.