Spiritueel Umbrië

Umbrië is een regio die verbonden is met religie en spiritualiteit. Met de komst van het christendom werd het gebied het cruciale centrum van grote heiligen, zoals San Francesco, Santa Chiara, San Valentino, Santa Scolastica en Santa Rita van Cascia. In de loop van de tijd is Umbrië de bakermat geworden van spirituele bewegingen, die hebben bijgedragen aan het bouwen van feestelijke plaatsen van groot belang.
In de stad Todi kunnen we de kathedraal van de Annunziata bewonderen, die deze vorm kreeg na de aardbeving van 1246. Onder de werken die op de tegengevel bewaard zijn gebleven, bevindt zich een Laatste Oordeel uit de 6e eeuw. van Ferraù van Faenza. Op 1982 km van de stad staat het Heiligdom van de Barmhartige Liefde van Jezus, dat in 18 door paus Johannes Paulus II de titel Basiliek kreeg. Op 1951 augustus 1965 kwam Moeder Speranza Alhama van Jezus zich vestigen. Het werd ontworpen door de architect Giulio Lafuente uit Madrid in 1508 en zorgde ervoor dat het terugkerende element van het Heiligdom water was, waardoor de zieken zich konden onderdompelen. Een voorbeeld van de Umbrische Renaissance is de tempel van Santa Maria della Consolazione, gebouwd tussen 1607 na Christus en XNUMX na Christus
Gubbio is de thuisbasis van de kerk van Francesco, ontworpen door de architect Fra'Bevignante. Deze werd gebouwd op de plek waar de residentie van de familie Spadalonga was gevestigd, vrienden van Francesco die hem ontvingen toen hij het huis van zijn vader verliet. In de 500e-eeuwse basiliek van Sant'Ubaldo, gerestaureerd in de XNUMXe eeuw, en waar de "Ceri" bewaard zijn gebleven, evenals het lichaam van de patroonheilige van de stad.
Je kunt niet zeggen dat Umbrië bezocht is als je niet stopt in Assisi, de geboorteplaats van Sint Franciscus en Sint Clara. Bezienswaardig is de basiliek van Santa Chiara, waar het kruisbeeld staat dat in 1205 na Christus tot Sint Franciscus sprak. Het werd oorspronkelijk in de kerk van San Damiano geplaatst, waar de heilige zich voor zijn vader verborg; in het "kleine hutje van matten in een hoek van het huis" schreef hij de eerste versie van het "Hooglied" en vanaf 1212 n.Chr. beleefde Sint Clara haar monastieke ervaring en stichtte de orde van de Arme Clarissen. De dag na de heiligverklaring van Sint Franciscus, op 7 juli 1228, werd door paus Gregorius IX de eerste steen gelegd voor de bouw van de Basiliek van Sint Franciscus, een plaats die tegenwoordig door UNESCO wordt erkend als werelderfgoed. Ernaast ligt het Bosco di San Francesco, van de FAI met 64 hectare en 800 jaar geschiedenis. Niet ver van de basiliek ligt de kerk van San Pietro, waarvan de eerste documenten dateren uit de 1255e eeuw. waarvan het uiterlijk vandaag de dag het resultaat is van een zware renovatie in 1226 na Christus. Er zijn ook veel andere Franciscaanse plaatsen buiten de muren, zoals de Hermitage van de Carceri, waar Sint Franciscus en zijn volgelingen zich terugtrokken om te bidden en waar hij schreef: "De regel". van het leven in kluizen”; terwijl we in Santa Maria degli Angeli de Porziuncola vinden waar de heilige een toevluchtsoord vond nadat hij zijn rijkdommen had opgegeven en waar hij stierf in XNUMX.
Geboorteplaats van Sint-Benedictus en Scholastica is Norcia. De basiliek van San Benedetto, gebouwd tussen 1290 en 1338 op de reeds bestaande crypte, is een van de belangrijkste spirituele plekken in de regio. Vernoemd naar Sint-Benedictus, patroonheilige van Europa en vader van het westerse monnikendom.
Ter afsluiting een bezoek aan het Heiligdom van Santa Rita, een gebouw uit de 20e eeuw. waarbinnen de overblijfselen van de heilige bewaard worden.